چرا مک دونالد؟

چند شب پیش در برنامه ای مستند با عنوان مزه مذاکره  در مورد شرایط  اقتصادی کشور بعد از رفع تحریم ها با چند تن از اساتید ایرانی دانشگاههای  اروپا و امریکا بحث و بررسی شد. رشته مطالعاتی این اساتید اغلب علوم سیاسی و ارتباطات بود .

چیزی که من از این برنامه دستگیرم  شد این بود که آنها همگی معتقد بودند ایران باید خیلی مراقب باشد...بی محابا عمل نکند و بی گدار به آب نزند.... به هر شرکت و مؤسسه ای اجازه فعالیت  و داشتن  نمایندگی در کشور را ندهد....آمریکا هر سیاستی دارد ابتدا سود و منفعت خودش را در نظر میگیرد بعد طرفش را....

بحث بر سر رستوران معروف مک دونالد  و چند شرکت تولید کننده نوشیدنی های غیر الکلی  معروف بود .... که جزء اولین درخواست کنندگان  تاسیس نمایندگی در ایران هستند.....  آنها معتقد بودند ورود چنین شرکتهایی  شاید در ابتدا ساده و معمولی به نظر برسد ولی در ادامه باید منتظر ورود یک سری فرهنگ ها و آداب غیر متعارف هم باشیم.

شاید عده ای معتقد باشند  کشوری که بخواهد با ورود یک رستوران فرهنگش تغییر کند همان بهتر که فاتحه اش خوانده شود ولی اگر منطقی و منصفانه و غیر مغرضانه  به مسأله نگاه کنیم  متوجه میشویم که موضوع خیلی پیچیده تر از این حرفهاست.

ما سالهاست که تحریم هستیم .بیشتر کشورهای  دنیا از ورود دارو و تجهیزات پزشکی و صنایع مهم هواپیمایی و غیره به ایران جلوگیری کرده اند ولی هیچگونه مخالفتی با  ورود کالاهایی مثل انواع موبایل و تکنولوژی های ارتباطی نظیر ماهواره و اینترنت  و شبکه های اجتماعی مجازی  نداشته اند بلکه شاید دسترسی   به آنها برای ما راحت تر از خیلی از کشور ها باشد به طوری که برنامه های خاص برای ما به زبان فارسی تهیه و پخش میشود.... 

اثرات منفی آنها را هم به راحتی در سبک و سیاق زندگی هایمان  میتوانیم ببینیم.....آمار طلاق و بالا رفتن سن ازدواج....مشکلات اخلاقی و تربیتی کودکانمان....تجمل گرایی و اسراف .... افسردگی ودیگر مشکلات روانپزشکی....

از همه اینها که بگذریم مگر نه اینکه  متولیان سلامت و بهداشت جامعه  معتقدند مصرف فست فودها ونوشابه های مصنوعی چه خطرات زیانباری بر سلامت جامعه و افزایش بیماری هایی مثل دیابت و سرطان دارند.پس چه لزومی دارد که با دست خودمان به چاه بیفتیم.... در حالی که دنیا دارد به سمت طب سنتی و گیاهی میرود...

پس به راحتی میتوانیم به خاطر شرشان از خیرشان بگذریم.

به قول معروف ما را به خیر شما امیدی نیست شر مرسانید....