طعم واقعی خوشبختی....

اربعین نزدیک است و مسافران ما هم راهی شدند....

من مانده ام این همه پیر و جوان ،زن و مرد و کودک ،پای پیاده ،در این هوای سرد ،در آن اوضاع نا امن عراق کجا میروند ؟ برای چه میروند ؟ به عشق دیدن که میروند؟

داستان پیاده روی اربعین  ،داستان کسانی ست که وقتی  به امامشان میگویند:  ای کاش با تو بود یم .....یعنی واقعا اگر  در آن زمان  بودند پای حرفشان  می ایستادند....

داستان پیاده روی اربعین  ،داستان  کسانی ست که  عاشقانه  پا به پای اسرای کربلا ،با امام سجاد و حضرت زینب  همراهی و همدردی میکنند ....

داستان اربعین  ،داستان قدرت نمایی لشگر امام زمان ست  ،داستان پیاده نظامی که بدون سلاح، پا به سرزمین نا امنی میگذارند  که صدها شمر و حرمله  با شعار الله اکبر، مظلومان را سر میبرند. ....

داستان اربعین  ،داستان عزادارانی ست که صاحب عزا،آنها را خودش برای مجلس اربعین جدش ،خصوصی  ،دعوت کرده است....

  ای کاش  امروز ، سال شصت و یک هجری بود.....دیگر دخترکان حسین با دیدن سپاه یزید دلشان نمی لرزید ....چون مطمئن بودند سپاه امامشان ده ها برابر آنهاست....

پس ای مولا و صاحب ما ....سپاهت آماده است ...بیا....

خودت شاهدی که بهترین و شجاع ترین جوانانمان  برای یاریت  آمده اند تا به تو ثابت کنند فدائیانت کم نیستند ....پس بیا.....بیا و به ما ثابت کن که این همه انتظار بی نتیجه نبوده ....بیا و انتقام خون جدت را بگیر....بیا تا جهان  بوی عطر ناب آرامش بگیرد....بیا تا دنیا  طعم واقعی  خوشبختی را بچشد....