آن مرد خندان رفت....

کمتر تصویری از او  دیده بودیم که خندان نباشد ..... آرام  و با صلابت بود ..... صبور و با متانت .....

سیاست ایران بعد از انقلاب با او همراه بود .....مانند یک ناو بزرگ در اقیانوس پر تلاطم ایران در برابر امواج و طوفانهای هولناک به راهش ادامه داد .....از آن همه تهمت و ناجوانمردی خم به ابرو نیاورد ..... یک سیاست مدار واقعی بود .

..... هر چند فرزندانش گاهی  از مقام و قدرتش سوءاستفاده کردند ولی مطمئنا نقش پدرانه اش را هم به خوبی ایفا کرد ......

درست است که مرگ حق است .....آن هم در سن هشتاد و دو سالگی ولی جای خالی افرادی چون او همیشه حس خواهد شد ..... انسانی  پر تلاش و با اراده ..... مصمم و قاطع ... که  در هشتادسالگی  هم مانند بیست سالگی پر انرژی و با نشاط بود .

و این چه رسم عجیبی ست که ما ایرانی ها داریم که از افراد تا میتوانیم بد میگوییم تا زنده اند ولی بعد از مرگشان تا میتوانیم بزرگشان میکنیم ....

.....و چقدر مرگ به ما نزدیک است .