به یاد قیامت ....

امروز صبح وقتی به چهره معصوم  و زیبای پسرم نگاه میکردم که با آرامش در بغلم خوابیده بود ، به این فکر افتادم  اگر در همین لحظه زلزله شود باید چه کنم ؟ و به یاد مادرانی افتادم که ده روز پیش ، زلزله ، فرزندانشان را از آنها گرفت ....و زندگی شان ، در عرض چند دقیقه کن فیکون شد ...خداوند به فریادشان برسد و صبرشان دهد....

به نظر من زلزله ، یکی از وحشتناک ترین  حوادث طبیعی ست و غیر قابل پیش بینی  .....با وجود این همه پیشرفت در علم ، هنوز نتوانسته اند از وقوع آن جلوگیری  یا لا اقل چند ساعت قبل پیش بینی کنند ....شاید خداوند از طریق این حادثه میخواهد قدرتش را به نمایش بگذارد و یا ضعف و ناتوانی بشر را به یادش بیندازد  .... و یا شاید مقام والای انسانها  را به رخ فرشتگانش  بکشد .... که چقدر دراین شرایط میتوانند ایثار و از خود گذشتگی داشته باشند ......و یا شاید   میخواهد گاهی  ما را به یاد لحظه هولناک قیامت بیندازد ....

ده روزی هست که با خودم درگیرم .....ولی این موضوع را نمیدانم کجای دلم بگذارم که عزیزی به نقل از استادی میگفت ، ما ایرانی ها چون دا یم در حال نفرین و لعن دیگران هستیم ، بنا به قانون جذب به این حوادث بیشتر از بقیه مبتلا میشویم .......

به قول بزرگان ، کسی را که خواب است میتوان بیدار کرد ولی آنکه خودش را به خواب زده نمیتوان .....

سالانه این همه حوادث طبیعی مثل سیل و طوفان و زلزله  در مناطق مختلف دنیا رخ میدهد کشور هایی مثل ژاپن ، آمریکا و .... 

البته که همه ما قبول داریم برگی بدون اذن پروردگار نمی افتد و  این حوادث حتما علت و دلیلی دارد و حکمتی ..... و لی هیچ کس،جز خداوند از آن آگاه نیست ......