یک پیشنهاد .

دیروز کار نمایشگاه کتاب هم تمام شد ...

تا چند هفته دیگر هم مدارس تعطیل خواهد شد ...

بنده همیشه یک پیشنهاد داشته ام که نمیدانم چه جوری و کجا و به چه کسی باید بدهم ....

ظاهرا یکی از دغدغه های مهم در عرصه کتاب و کتاب خوانی ، تهیه و تولید کاغذ و گرانی آن و مسائل محیط،زیست و آسیب رساندن به جنگل و درختان است ....

آمار درستی در دست ندارم ولی فکر میکنم با این تعداد دانش آموز و کتابهایی که هر سال چاپ میشود ، اگر آموزش و پرورش تمهیداتی فراهم میکرد که در پایان سال تحصیلی همه دانش آموزان کتاب ها  ، جزوه ها ، دفتر ها و حتی کتابهای غیر درسی غیر قابل استفاده شان را  مستقیم به مدرسه تحویل می دادند تا در تهیه کتابهای سال بعد، پس از بازیاف استفاده میشد به گمانم  به میزان زیادی در این کار صرفه جویی میشد .

گاهی فکر میکنم بعضی از مشکلات را خیلی راحت میتوان حل کرد ولی نمیدانم چرا ما آدم ها دوست دا ریم  لقمه را دور سر خودمان  بچرخانیم  ، درست مثل ماجرا و داستان بعضی از سریالها که حرص بیننده را در می آورند .

به کجا چنین شتابان .....

خدا رو شکر که بزرگترین معزل اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی کشور که مدتها فکر برخی از مردم و مسئولین را درگیر خود کرده بود با کمک تکنولوژی یعنی فیلتر شکن تلگرام حل شد .

...بیچاره  دلسوزانی  که دغدغه استفاده از کالای ایرانی  دارند.  مردم ما حاضر نیستند از یک شبکه پیام رسان داخلی که نقش چندان مهمی  هم در زندگی شان ندارد و کیفیت آن هم چندان مهم نیست ، استفاده کنند ، در صورتیکه میدانند  تلگرام چه سودی از کشور ما به جیب میزند ، و فکر میکنم اگر در کشور ما فیلتر شود و کلا مردم استفاده نکنند به فلاکت بیفتد ، چون طبق آمار در بسیاری از کشور ها ممنوع است و در کشور ما از همه جا بیشتر استفاده میشود ...

ولی با وجود این  وقتی خبر فیلتر شدنش پیچید ، بسیاری مانند معتادان در به در  به دنبال فیلتر شکن بودند تا از قافله اطلاع رسانی  عقب نباشند ..... 

تعجب میکنم از این همه فقر فکری و وابستگی فرهنگی ...

دیروز وقتی در برنامه خانواده با پرفسور داریوش فرهود ، پدر علم ژنتیک ایران ، مصاحبه میکردند که می گفت اصلا موبایل ندارد و لزومی به استفاده از آن نمی بیند  ،  چقدر بیشتر بر  بد بختی  خودمان غصه خوردم که در قبال عقب نماندن از قافله تکنولوژی چه چیز ها که از دست ندادیم .....

آدم های با معرفت !

تعطیلاتی که گذشت به بیدگل ،زادگاهم  رفتیم و تصمیم گرفتیم سری،به خانه ی قدیمی پدری مان بزنیم ...

اول  ، به خانه خاندان بنی طبا ،  که از آثار تاریخی شهر و زیر نظر میراث فرهنگی ست رفتیم ... مرد به ظاهر با کلاسی از خانه بیرون آمد و در خانه را قفل کرد ،گمان کردیم ، مسئول آنجاست ،از  او خواستیم اگر ممکن است اجازه بدهد  ،بازدیدی از خانه  داشته باشیم و او هم با کمال بی ادبی گفت خانه خودم است و  اجازه نمیدهد و سوار ماشین گران قیمتش شد و رفت ...جالب اینجاست که تابلوی میراث فرهنگی هم بر سر در خانه بود .

 پس از تماس با یکی از نوادگان بنی طبا ، در  کمال نا با وری متوجه شدیم  پس از واگذاری این خانه قدیمی به قیمت بسیار ناچیز به  میراث فرهنگی ، شهرداری با وقاحت تمام   این خانه تاریخی را به مسافرین و توریست ها اجاره میدهد ..... تعجب کردم چرا مردم شهر اجازه چنین کاری را  داده اند ....

بگذریم ....

سری به خانه پدری خودمان زدیم که تقریبا نیمه خرابه شده بود ....در زدیم خانواده افغان به ظاهر فقیری با شرایط اولیه در آنجا  زندگی  میکردند ....

وقتی متوجه شدند زمانی ما در آنجا ساکن بودیم و اجازه خواستیم داخل خانه را ببینیم با گرمی  از ما استقبال کردند ، انگار سالهاست که ما را می شناسند ....

 این دو خانواده با هم قابل مقایسه نبودند ....با خودم گفتم  واقعا که ثروت و علم و سواد ، معرفت و اخلاق نمی آورد ....