جام جهان بین .

خب به سلامتی جام جهانی هم تمام شد و میلیونها آدمی  که ساعت ها و روز هاسر کار بودند و   نشستند تا ببینند که جام در دست چه کسانی آرام میگیرد ، خیالشان راحت شد و رفتند سر زندگی شان .

بعضی ها از نتیجه کار خوشحال شدند ، برخی ناراحت ، عده ای عصبانی ، عده ای متعجب و بعضی افسوس خوردند از فرصت هایی که از دست دادند ...

... فوتبال نمونه ی کوچکی از زندگی ما آدم هاست  ، تلاش ما در این دنیا برای کسب چیزی که شاید این همه هم ارزش نداشته باشد ...

و تنها سعی و تلاش مهم است نه نتیجه ، همان طور که تیم ما باخت ولی عملکردش قابل تحسین بود و کرواسی تا لحظه اخر جنگید و دوم شد ولی افسوس خورد بر فرصت هایی که از دست داد .

جایی خواندم که شاید بیشترین بازیکنان تیم فرانسه افریقایی بودند و این نشان میدهد که فرصت برای پیشرفت در فرانسه برای همه یکسان ست نه مثل ایران که بعد ازسالها هنوز افغانها که در دین و زبان و فرهنگ با ما مشترک اند ، به چشم دیگری دیده میشوند ...

و درس دیگری که از فوتبال گرفتم این است که نقش  داور در زمین  مثل رهبر است  ،اگر چه بازی نمیکند و  دخالتی در آن ندارد ولی حرف آخر را میزند و  باید همه از او تبعیت کنند هر چند شاید بعضی مواقع اشتباه هم بکند  ، چون در غیر این صورت انسجام تیم از بین میرود .