مشت نمونه خروار .

دیروز مدرسه دختر بزرگم  ،جلسه بود...

مطابق معمول صحبت های مدیر شامل سه بخش بود ، اول تعریف از خودش ، مدرسه و مدیریتش ، دوم انتقاد از رفتارهای دانش آموزان و تربیت غلط مادران و سوم برآورد هزینه ها ....

دربین صحبت هایش به  غیبت نکردن  دانش آموز در هر شرایطی اشاره کرد و گفت بیمارشدن ممنوع ، مادر نباید بیمار شود ، مهمانی رفتن  ومهمانی  دادن ممنوع... مسافرت رفتن ممنوع....فقط درس درس و درس ....

خونم به جوش آمده بود مثل آتشفشانی بودم که هر لحظه آماده فوران بود ....که بالاخره فوران کردم .....

گفتم ما قبول داریم که شما بسیار دلسوزید ولی به نظر من مهمتر از درس و مشقی که بچه ها در کتابهایشان آمده ، درس و مشق و مهارتهایی ست که باید در زندگی بیاموزند و در شرایط حساس به کار بگیرند ....دختری که در این سن مادرش بیمار شود و  نتواند از عهده کارهای خانه بر آید، اگر تمام نمراتش بیست هم باشد چه فایده ای دارد ....مگر میتوانیم از بیمار شدن ،  آن هم در این فصل  جلوگیری کنیم .

....من به شخصه در تمام مراحل تحصیلم شاگرد اول بودم  ولی شاید نود درصد مطالبی که در دوران تحصیلم خواندم به دردم نخورد و الان میفهمم برای یک دختر نقش مادری و همسری مهمترین مساله زندگی اش است ...شاید باور نکنید  ولی دیده ام دخترانی که فوق لیسانس دارند ولی هنوز نمیتوانند جارو برقی بکشند یا لباسشان را بشویند ....دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه  شریف را میشناختم که نمیدانست فرق کشور روسیه با سوریه چیست !!! ذهنش فقط پر بود از یک سری فرمول ...

آدم های تحصیل کرده ای را میشناسم که اصلا آداب معاشرت بلد نیستند ...   آمار طلاق  در بین تحصیل کرده ها هم که معزلی ست ....اینها به واسطه داشتن مدیران و معلمانی با طرز فکر شما ست ......البته این جمله آخر را در دلم گفتم .....

این که چقدر این خانم مدیر محترم از دست من ناراحت  و عصبانی شد بماند ولی شاید  اوضاع مملکت ما به واسطه داشتن مدیرانی با این نوع دیدگاه و طرز فکر به این حال و روز افتاده است !!!