شما به بزرگواری خودتان ببخشید.

اخیرا  یکی از خوانندگان  پیامی برایم فرستاده  مبنی بر این که بهتر است به جای نوشتن به امورات زندگی ام بپردازم و به گمانش نوشته های من  ناشی از تماشای برنامه به خانه بر می گردیم و اخبار بیست و سی و گوش دادن به سخنرانی های استاد پناهیان است.

و به درد کسی نمی‌خورد.

باید بگویم  اول اینکه، خیلی نگران اوضاع زندگی من نباشید  چون ماهی چند خط نوشتن، چندان وقت مرا نمی‌گیردتا صدمه ای

به آن بزند، شاید در کل در ماه یکی دو  ساعت صرف این کارکنم.

دوم این که بر خلاف نظر شما، من سالهاست برنامه به خانه بر میگردیم را ندیده ام، اخبار را هم از  هر شبکه ای که  شد میبینم... ولی در مورد استاد  پناهیان کاملا درست حدس زدید... و یک نمره مثبت میگیرید... 

و اما این که معتقدید نوشته هایم به درد کسی نمی‌خورد... چشم بسته غیب گفتید... چون دقیقا در بخش معرفی ، خودم  به این نکته اشاره  کرده ام. و  فقط برای خالی کردن افکارم و فعال بودن ذهنم مینویسم و شاید راهی باشد برای جلوگیری از آلزایمر و هیچ کس مجبور نیست مطالب  مرا بخواند. و  اینترنت  هم پر است از مطالبی باب طبع شما.... 

 ولی با این حال ، ممنونم از توجه و دلسوزی تان و  ای کاش بیان می‌کردید دقیقا کدام مطلب و موضوع باب طبع شما نیست....

آشی با یک وجب روغن...

 ما از آن دسته از خانواده هایی هستیم که تا چیزی لازم نداشتیم نمی خریم و هر وقت برای خرید میرویم، به میزان نیاز مان خرید میکنیم ... مثلا هیچ وقت چند قوطی رب یا روغن نمیخریم، یکی می‌خریم، هر وقت تمام شد، یکی دیگر... 

نمی‌دانم خوب است یا بد، ولی ظاهرا به دور از آینده نگری هست، آن هم در کشور ما که بعضی از کالاها ساعتی گران می‌شود... 

مثلا امروز متوجه شدم یک قاشق بیشتر روغن نداریم، شاید بیشتر از ده مغازه و سوپر مارکت و حتی فروشگاه رفتم... دریغ از یک قوطی روغن... و دست از پا درازتر  برگشتم خانه.. و جالب تر این که نمی‌دانستم بدون روغن چه غذایی باید درست کنم... 

مشکل چگونه حل شد بماند... 

ولی خدا وکیلی اوضاعی که این روزها بر کشور ما حاکم است وحشتناک است.. آ مار مرگ ومیر ناشی از کرونا از یک طرف... گرانی‌های سرسام آور هم  ازطرف دیگرشده قوز بالای قوز...

البته این که مسئولان کشور اصلا به فکر نیستند و هیچ کاری نمی کنند یا نمی‌دانند و بلد نیستند چه کنند و همه چیز از دستشان خارج شده درست ولی مردم هم بی انصاف شدند و خودشان هم به هم رحم نمی‌کنند... طرف شایدجنس داشته باشد ولی همین که می‌فهمد قراراست گران شود نمی‌فروشد... 

چند روز پیش  به یک فروشگاه لوازم خانگی رفتم و کالایی را قیمت کردم، فروشنده گفت نمیدانم قیمت روزش را باید بپرسم چون دلار گران شده.... گفتم من ایرانی میخواهم... گفت ندارم... جنس ایرانی ندارم..... نمی‌دانم چرا یاد این سخن امام رضا افتادم که هر وقت گناهان جدید در جامعه ای ایجاد شود بلاهای جدید بر آن جامعه نازل می‌شود.  

غرق شدن تایتانیک...

مدیونید فکر کنید آدم سنگدلی هستم ولی این روز ها از ته دل بابت اوضاع آشفته ای که در آمریکاست خوشحالم و دعا میکنم همچنان ادامه داشته باشد، مطمئن هستم خیلی ها هم مثل من هستند. 

اصلا هم برایم فرق نمی‌کند چه کسی رئیس   جمهور آمریکا شود چون به حال مردم  کشور ما فرقی نمی‌کند. البته شاید بعضی از سیاستمداران بی سیاست ما برایشان مهم باشد و دوباره به نفع خودشان سوء استفاده کنند.... 

امروز دختر بزرگم از من پرسید اگر آرزو کنیم در آمریکا جنگ شود  از نظر اخلاقی ایرادی دارد با توجه به این که در این میان آدم های بی گناه هم ممکن است کشته شوند و آسیب ببینند..

راستش را بخواهید از جوابم خیلی مطمئن نبودم ولی با اطمینان کامل گفتم نه اصلا اشکالی ندارد. کشوری که سالهاست باعث آشوب و جنگ و خونریزی در کشورهای دیگر شده و به بهانه استعمار و حقوق بشر این همه ملت ها را غارت  کرده هر چه بر سرش بیاید حقش است و آه همه آن مظلومان دامنش را بالاخره یک روزی می‌گیرد... اگر فکر کنیم دولتمردان مقصرند و مردمش بی گناه،. کاملا کوته فکری است... مردمش می‌دیدند و دم نمی‌زدند و اعتراض نمی‌کردند... پس راضی بودند به همه آن جنایت‌ها.... در زیارت عاشورا ( غیر معروفه) هم فرازی است با این عنوان  که لعنت به کسانی که به شما خاندان ظلم کردند و کسانی که سکوت کردند  و کسانی که راضی بودند به این ظلم ....