دوستی خاله خرسه.

روز زن و مادر مبارک. مخصوصا به خانمهایی که از هیچ کس کادویی نگرفتن نه از بچه ها  نه از همسرانشان.

اصلا مهم نیست... چون اکثر افرادی که کادو می‌خرند هم بدانید که  از روی محبت و عشق نیست.... فقط برای رفع تکلیف و حرف و حدیث اطرافیان این کار را انجام می‌دهند. پس چیزی را از دست ندادید.

خب بگذریم این فرصت را غنیمت میشمارم تا به عنوان یک کاردرمان و از حوزه تخصصی رشته خودم چند نکته خدمت عزیزانی که پدر و مادر سالمند دارند عرض کنم...

دوستان لطفا این همه به آنها لطف نکنید.... اجازه بدهید تا جایی که می توانند خودشان کارهایشان را انجام دهند... غذا بپزند... خانه را مرتب کنند.... حتی خرید کنند و به بانک بروند شما فقط همراهشان باشید تا اگر نیاز به کمک داشتند کنارشان باشید... اجازه دهید از حداکثر توان جسمی و ذهنی شان استفاده کنند...

خواهشا  بلافاصله بعد از بازنشستگی ، اجازه ندهید خانه نشین شوند. و تمام وقت در خدمتشان نباشید چون این کارشما ، نه تنها به آنها کمکی نمی‌کند بلکه هر چه بیشتر و زودتر ناتوان و زمین گیر  می‌شوند. و حتما برایشان  توضیح دهید که علت این کار شما چیست و دوست دارید تا حد امکان خودشان فعال و سرزنده باشندو محتاج کمک دیگران نباشند مگر در مواقعی که واقعا نیاز به کمک دارند.

و نکته آخر این که تنها یشان نگذارید. صحبت کردن و درد دل کردن به صورت حضوری نه تلفنی و مجازی برایشان از هر چیزی  مهم تر است... کرونا هم مهم نیست خیلی جدی نگیرید. 

استغفرالله....

تقریبا هر روز ساعت هفت دخترم را به مدرسه می‌رسانم ، یک مسیر حدودا ده دقیقه ای با ماشین ، و  هر روز با عذاب وجدان به خانه بر می‌گردم. 

باور کنید در طول مسیر، کمتر سطل زباله ای میبینم   در آن موقع صبح که هنوز هوا تاریک است یک نفر در آن آویزان نباشد... زباله گردها که دنبال زباله های باز یافتی هستند یا هر چیز... حتما شما هم خیلی با این صحنه ها مواجه شده اید از پسر بچه های هفت هشت ساله تا پیر مردهای هفتاد ساله.... 

با ور کنید گاهی حتی خانم هایی را می‌بینم که مشغول این کار هستند.... بعضی وقت ها  آرزو میکنم ای کاش توان مالی داشتم و یک کارخانه بزرگ می زدم و تمام آنها را سر کار می‌بردم... گاهی هم تا رسیدن به منزل ذکر استغفرالله می‌گویم که اگر امثال ما کوتاهی کردیم که این همه آدم با این فلاکت زندگی می‌گذرانند خدا از سر تقصیراتمان بگذرد و هدایتمان کند. 

گاهی هم خدا را شکر میکنم که از مسئولان و مدیران ارشد این مملکت نیستم چون از دیدن این صحنه ها اگر مسئولی   از غصه سکته کند و جان بدهد  کم است. ولی  افسوس از داشتن یک جو  غیرت و تعهد و حس مسئولیت پذیری. 

فقط لطفا از این مطلب سواستفاده نکنید اوضاع کشورمان قبل از انقلاب  صد مرتبه بدتر از این بوده... اگر تک تک ما به وظایفمان به درستی عمل کنیم و لا اقل به  افراد ناتوان  دور و برمان در بین  فامیل و دوستان کمک کنیم دیگر شاهد این همه بی عدالتی  نخواهیم بود.