فحش بدهیم یا نه ؟

اخیرأ  ما در خانواده با  یک معضل جدید مواجه شدیم .

فحش دادن .!

معمولا من و بچه ها عادت داریم یک ساعت قبل از خوابیدن  ، توی رخت خواب در مورد اتفاقاتی که در طول روز در مدرسه برایشان پیش افتاده ، صحبت میکنیم .چند شب پیش  دخترم می‌گفت ای کاش  ، خانواده ما اینقدر پاستوریزه نبود ، گفتم چه طور ؟ 

گفت چون در مدرسه گاهی بچه ها با هم صحبت میکنند من اصلا متوجه صحبت ها و شوخی هایشان نمیشم .... و گاهی که  من بین اونها هستم ، میگن این حرفها مثبت ۱۸ سال است و تو متوجه نمیشی ...

ازش پرسیدم مثلا چه حرف‌هایی ؟ بعضی از آنها رو که گفت ، بسیار متاسف شدم از این که چرا بعضی از خانواده ها مراقب تربیت و رفتارشان با بچه ها نیستند ، شوخی های جنسی که معمولا در سنین بالا بین افراد متاهل  گفته میشود چرا باید دختربچه هایی در این سن از آنها استفاده کنند ؟ شوخی های که حتی   بزرگتر ها  هم گاهی  از گفتن و شنیدن آن شرم دارند  .

و با ماست مالی و توضیحات نه چندان قانع کننده سعی کردم به او بفهمانم که این نوع حرف زدن  در شأن هر فردی نیست .

جالب این است که در مدرسه دخترم معمولا خانواده های به ظاهر مذهبی و متدین هستند ، ببینید در بقیه جاها چه خبر است ..

پسرم هم وارد بحث ما شد و گفت من هم معنی خیلی از فحش ها و شوخی های بچه ها را نمی‌فهمم و از این بابت  ناراحت بود .

متاسفانه پسرم از وقتی به مدرسه رفته دامنه لغاتش در زمینه انواع  فحش بسیار زیاد شده  .فحش های که من هم معنی بعضی از آنها را نمیدانم ،.،.! 

چون در خانه ما بدترین حرف زشت و فحشی که استفاده میشود بیشعور و احمق است و گاهی از ترامپ و  نتانیاهو به عنوان فحش استفاده میکنیم . 

به پسرم هم توضیح دادم که  فحش دادن ،  اصولاً کار  درستی نیست و کسی که عادت می‌کند به این کار ،  آدم بی تربیتی است.  و ادامه دادم این که می‌شنوید و یاد گرفته اید ، مهم نیست.  مهم این است که سعی کنید  از آنها  استفاده  نکنید  ...

شما بفرمایید راه حل این معضل چیست ؟!