همرنگ نشدن سخت تر است یا ......

من قبل از اینکه ازدواج کنم ، دعا میکردم همسرم فوتبالی نباشد ، چون  از این آدم های که  هر روز ، ساعتها پای تلویزیون مینشینند و به پا  زدن یک توپ توسط بیست نفر نگاه میکنند و اصلا متوجه اطرافشان نیستند و گاهی با فحش و کلمات رکیک  دیگران را آزار میدهند ..خوشم نمی‌آمد و نمی آید ...

چرخ گردون چرخید و از خوش شانسی ،  من با آدمی ازدواج کردم که فقط مثل خودم بازیهای جام جهانی آن هم اگر تیم ایران یک  طرف میدان  باشد را  تماشا  میکند .اسم بازیکنان هیچ تیمی را نمی‌شناسد ، حتی ایرانی ، و گاهی پای یک مسابقه فوتبال حساس خوابش میبرد .البته  شاید علاقه داشته باشد ولی اصلا فرصت نمیکند به دلیل مشغله کاری و خستگی ...

ولی الان این ویژگی تبدیل به یک معزل  در خانواده ما شده .پسرم  ناراحت است که چرا مثل بقیه همکلاسیهایش ، از فوتبال و اسامی بازیکنان و تیم های خارجی  و قوانین فوتبال ، چیزی نمی‌داند و احساس خود کم بینی به او دست داده و گاهی دوستانش او را بابت این موضوع دست می اندازند.

شما بگویید چه باید بکنیم با این معضل ؟    آن  از فحش ندادن مان  و این هم از فوتبالی نبودن مان .

و اینکه در خانه ما تماشای هر نوع فیلم و سریال نمایش خانگی ممنوع است  حتی جوکر ....و گاهی بچه ها از این بابت ناراحت هستند ولی با توضیح این موضوع که این نمایش ها فقط  جنبه سرگرمی دارد و  فقط برای پر کردن جیب یک عده است که هیچ دغدغه کار فرهنگی و هنری ندارند و بد آموزی این سریالها  بیشتر از سایر منافع آن است ، آنها را راضی میکند که خیلی هم از ندیدن آنها ضرر نمی‌کنند ‌.

گاهی فکر میکنم ضرب المثل ( خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو ) در مورد ما بسیار صدق میکند .

برخلاف مسیر رودخانه  شنا  کردن در این دنیای وانفسا چقدر سخت شده .از ما که گذشت خداوند به فریاد بچه هایشان برسد .