لاف انتظار ...

حتما شما هم بارها انتظارکشیدن  را تجربه کرده اید و موافقید که یکی از تلخ ترین لحظات زندگی هر کسی  میتواند باشد ، انتظار برای آمدن کسی یا چیزی .... مثلا در راه آهن یا فرودگاه یا ترمینال وقتی منتظر آمدن  مسافری هستیم  یا برای پرواز و  یا رسیدن هواپیما لحظه شماری میکنیم ،  یا وقتی پشت در اتاق عمل هستیم   .... اگر تأخیر هم داشته باشد ، دقایق و ساعت ها کش میاید و تمام نمیشود ...   اگر  انتظار کشیدن و صبر کردن  همرا ه  تحمل سختی هم باشد بسیار زجر آور و طاقت فرسا تر میشود ....هر چقدر فردی که منتظرش هستیم  عزیز تر و آمدنش مهم تر باشد انتظارش سخت تر میشود .... وقتی انتظار طولانی شود ، دلمان توی حلقمان میرود ... این پا اون پا میکنیم ..... دمای بدنمان بالا میرود ، گاهی تپش قلب میگیریم ، نمیتوانیم به کار دیگری بپردازیم ، فکرمان کار نمیکند ، گاهی عصبی میشویم ...دلشوره میگیریم ، نکند اتفاقی افتاده دیر کرده ، بی قرار میشویم ....چشم به راهی بد دردی ست...

خلاصه تا انتظار تمام نشود آرام و قرار نمی گیریم .....

خدا وکیلی کدام یک  از ما نسبت به آمدن امام زمان و ظهور حضرت در کل زندگیمان فقط یک روز ، یک جمعه، چنین  حال و  هوایی داشته ایم ....

اگر واقعیت را بخواهیم ،  گاهی بعضی از ما نگران هم میشویم ، نکند بیاید و برنامه های زندگی مان به هم بخورد ، عروسی دخترم ... فارغ التحصیلی پسرم ... مکه رفتنمان چه می شود ؟  خرید جهیزیه ... خلاصه صد ها برنامه های بزرگ و کوچک مزخرف داریم که می ترسیم به هم بخورد ....

شاید دلیل تعطیلی  امورات دنیا و خانه نشینی همه ،  این باشد که متوجه شویم کار مهمتری در دنیا داریم .