خیلی زود دیر میشود .

طرف در آستانه هفتاد سالگی عمرش است ، فشار خون ، چربی و دیابت  هم دارد ، با این اوضاع کرونا هم به معنی واقعی کلمه پایش لب گور است ... ولی از صبح تا شب ،  سرش توی گوشی،و چشم و گوشش در اینترنت به دنبال فیلم ها و عکس ها و آهنگ های مزخرف منشوری ست .....

 به نظرم  یا امید به  زندگی در این افراد  خیلی بالا ست و معتقدندخیلی وقت دارند ، یا امید به رحمت خدا در آنها بیش از حد است یا امیدشان به رفتار و کردارشان خیلی زیاد ست  و یا اصلا اعتقادی به قبر و قیامت ندارند ....

و عجیب تر این که همه را مثل خودشان می پندارد ، معتقدند هیچ کس اهل دین و ایمان نیست ، همه افسرده هستند ، همه گرفتار و بدبختند... کار خیر یعنی چه ؟ همه دزدند یا دوست دارند دزدی کنند ....

خلاصه دیدشان به زندگی عجیب است .... در دنیا از کاری  به جز خوردن و خوابیدن لذت نمیبرند ...جالب این جاست که فقط  خودشان را اهل فرهنگ و  ادب و روشنفکری میدانند و بقیه را بی سواد و بی فرهنگ .....

تنها کار فرهنگی شان هم شرکت در جلسات مثنوی شناسی و شاهنامه خوانی است . باور کنید اگر شاهنامه را باز کنید یک صفحه از آن را بدون غلط نمیتوانند بخوانند ، از زندگی هیچ کدام از  قهرمانان ملی معاصر خودمان یک خط هم  نمی دانند یا نخوانده اند دلشان را خوش کرده اند به قهرمانان افسانه ای  شاهنامه .... باور کنید  خود فردوسی هم اگر زنده بود به ما توصیه می‌کرد داستانهای واقعی قرآن را بخوانیم چون جذاب تر و مفیدتر است .