شما به بزرگواری خودتان ببخشید.

اخیرا  یکی از خوانندگان  پیامی برایم فرستاده  مبنی بر این که بهتر است به جای نوشتن به امورات زندگی ام بپردازم و به گمانش نوشته های من  ناشی از تماشای برنامه به خانه بر می گردیم و اخبار بیست و سی و گوش دادن به سخنرانی های استاد پناهیان است.

و به درد کسی نمی‌خورد.

باید بگویم  اول اینکه، خیلی نگران اوضاع زندگی من نباشید  چون ماهی چند خط نوشتن، چندان وقت مرا نمی‌گیردتا صدمه ای

به آن بزند، شاید در کل در ماه یکی دو  ساعت صرف این کارکنم.

دوم این که بر خلاف نظر شما، من سالهاست برنامه به خانه بر میگردیم را ندیده ام، اخبار را هم از  هر شبکه ای که  شد میبینم... ولی در مورد استاد  پناهیان کاملا درست حدس زدید... و یک نمره مثبت میگیرید... 

و اما این که معتقدید نوشته هایم به درد کسی نمی‌خورد... چشم بسته غیب گفتید... چون دقیقا در بخش معرفی ، خودم  به این نکته اشاره  کرده ام. و  فقط برای خالی کردن افکارم و فعال بودن ذهنم مینویسم و شاید راهی باشد برای جلوگیری از آلزایمر و هیچ کس مجبور نیست مطالب  مرا بخواند. و  اینترنت  هم پر است از مطالبی باب طبع شما.... 

 ولی با این حال ، ممنونم از توجه و دلسوزی تان و  ای کاش بیان می‌کردید دقیقا کدام مطلب و موضوع باب طبع شما نیست....