آخر مدیریت بحران...

این مطلب را در اتوبوس کاشان تهران مینویسم و با این طرز رانندگی راننده ظاهرا باید از همه حلالیت بطلبم. 

و اما بعد ... دو هفته پیش قبل از قانون قرنطینه عمومی، همسرم برای انجام ماموریت به خارج از کشور رفت و من با توجه به تعطیلی مدارس و بهانه گیریهای بچه ها، علی رغم میل خودم و دختر بزرگم مجبور شدیم به شهرستان برویم تا نزدیک خانواده ام باشیم تا در صورت نیاز به کمک  دست تنها نباشم. 

امروزهم قراراست برگردیم تهران و چون نمی‌توانستیم با  ماشین خودمان برگردیم، چون جریمه می‌شدیم  ، ناچار بااتوبوس در حال برگشتن هستیم. و خیالم راحت راحت ا ست که اصلا کرونا نمیگیریم چون  موقع سوار شدن نه تنها از  تست کرونا،و تب سنج خبری نبود بلکه شماره ملی هم نخواستند و برای ما بلیط هم صادر نکردند..و جالب این که تا آخرین صندلی هم پراز مسافر  شد.. خلاصه این که با این طرز رانندگی و اتوبان خلوت اگر تصادف شد و مردیم حتی نمتوانند ما را شناسایی کنند.

این بود خلاصه ای از مدیریت بحران در کشور ما ... لطفا انتشار بدهید شاید برسد به دست وزیر محترم بهداشت. 

ضمیمه نامه... ای کاش اینقدر که به فکر کرونا بودید کمی  هم به فکر مدیریت قیمت‌ها در بازار بودید تا مردم از گرانی و گرسنگی و بیکاری و افسردگی و استرس های ناشی از آنها نمیرند.