بهار در بهار...

 این حدیث را خیلی شنیده ایم که   «لکل شی ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان»  بهار قران ماه رمضان است ، از طرفی امیرالمؤمنین در نهج البلاغه می‌فرماید  « قرآن را بیاموزید که بهترین سخن است و در آن دانا شوید که بهار دلهاست ». 

از این دو حدیث می‌توانیم نتیجه بگیریم که ماه رمضان بهترین ماه برای بهاری شدن دلها از طریق قران خواندن و فهم و تدبر در آن است. و جالب این که این بهار همزمان شده با بهار طبیعت. 

شاید مهمترین ویژگی بهار را بیدار شدن درختان از خواب زمستانی بدانیم و به طبع آن   جوانه زدن و شکوفه  دادن و به ثمر رسیدن و سرسبزی و نو شدن و شروع دوباره زندگی  است و  اینهمه می‌تواند کارهای باشد که قرآن خواندن و تدبر در آن با دل و جان و روح ما انسانها می‌کند. 

و شاید به این دلیل   است که بسیاری از علما و عرفا، ماه رمضان را  ماه شروع سال معنوی و روحانی انسان می‌دانند. ماهی پر از خیر و برکت و رحمت و مغفرت. ماه مهمانی خدا. 

 و چقدر بیچاره و قابل ترحم اند کسانی که خودشان را از این همه خوبی  و لذت محروم می‌کنند.