منتظران بی خیال.

پایین منزل ما مغازه نانوایی است. بعضی از مواقع که برای گرفتن نان میروم و مواجه میشوم با یک صف طولانی تا جلوی در خانه خودمان ترجیح میدم به جای ایستادن مقابل در خانه در صف نانوایی ، چند کوچه آن طرف تر بروم و از نانوایی دیگری که شاید خلوت تر باشد نان بخرم یا از سوپری کنار خانه یک بسته نان لواش تقریبا بیات بخرم و در برابر چشمان متعجب مشتریان ایستاده در صف برگردم به خانه... حتما شما هم با من موافق هستید که یکی از بدترین و غیر قابل تحمل ترین و خسته کننده ترین حالت‌هایی که می‌توان تجربه کرد انتظار کشیدن است و تقریبا همه ما لحظه های زجر آور  از انتظار را در زندگی  تجربه کرده ایم...

و بر اساس همین فرضیه به جرأت میتوانم بگویم همه ما  اگرچه مدعی منتظر موعود و منجی  هستیم، دروغ می‌گوییم چون هیچ وقت احساس واقعی یک منتظر را نداشته ایم...

بگذریم امسال با  اینکه سال بسیار سختی بود با وجود کرونا و خانه نشینی و مشکلات مربوط به آن ولی قبول دارید خیلی زود گذشت... جالب این است که از قدیم می‌گفتند وقتی خوش بگذره، زمان زود میگذره.... ظاهرا معادلات و مثلها هم به هم  خورده اند..... در هر صورت امیدوارم سال خوبی پیش رو داشته باشیم و در قرن جدید شاهد اتفاقهای هیجان انگیزی باشیم...