مدعیان دروغگو....

شاید خیلی از شما هم شنیده باشید که  برخی علائم و قرائنی را مطرح کرده اند که طبق آنها ظهور امام زمان نزدیک است... 

خیلی ها از این بابت خوشحالند و شاید برخی ناراحت و نگران چون خیلی از برنامه های بلند مدت و کوتاه مدت مزخرف زندگی شان به هم می‌خورد و نمی‌دانند چه پیش خواهد آمد..... 

راستش را بخواهید من  وقتی به این موضوع فکر میکنم و حوادثی که ممکن است به تبع آن رخ دهد، دلم خالی می‌شود یعنی  یک حالتی مثل گم شدن یک نفر در یک بیابان برهوت یا یک جنگل  بی انتها برایم پیش می‌آید. از طرفی امیدوار میشوم تا شاید از این طریق نجات پیدا کنم، از طرفی نگرانم که طاقت نیاورم و قبل از پیدا شدنم تمام کنم....

بگذارید بیشتر و بهتر بگویم وقتی به زندگی ام نگاه میکنم و کارهایی که انجام دادم و یا انجام ندادم و به این که دور و برم پر از چیزهایی است که با آنها می توانستم مشکلی از مشکلات  خانواده ای  را حل کنم  در صورتی که  نبودش هیچ تأثیری در زندگی ام نداشت... مثلا بعضی از لوازم لوکس منزل، یا  وسایل تزئینی و گران قیمت، طلا و جواهرات هر چند اندک، یا زمین و خانه و ماشین و سرمایه های بی استفاده که برای روز مبادا نگه میداریم....

 خجالت میکشم که چگونه خودمان را منتظران منجی نامیده ایم و هیچ تلاشی برای رفع مشکلات مردم و جامعه نمی‌کنیم هر چند اندک و فقط به دنبال رفاه و آسایش زندگی خودمان هستیم و بس.... تازه این حال امثال ماست که اعتقادی داریم و فکر می‌کنیم و یا  تلاش می‌کنیم که  مال و ثروتمان را از راه حلال به دست ‌آوریم....

و این که حال افرادی که مثل آب خوردن حق دیگران را می‌خورند و حلال و حرام نمی‌دانند چیست، واقعا نمی‌دانم....

ول خودمانیم اگر واقعا ظهور نزدیک باشد باید چه کنیم؟