یک پازل چند بعدی...

به تازگی با  دوست  عزیزی آشنا شده ام که به گفته خودش   چند سالی   است که به دلیل رفتارهای اشتباه افراد دیندار اطرافش، از دین زده شده و سعی کرده اعمال عبادی اش مثل نماز و روزه و غیره را کنار بگذارد و فکر می‌کند این طور، به آرامش بیشتر و بهتری رسیده است..

این که بعضی از افراد به ظاهر متدین، به دلیل رفتارهای غلط شان سبب دین گریزی اطرافیانشان می‌شوند، را واقعا قبول دارم. خدا  هدایتشان کند. ولی به نظر من این که آنها را الگوی خودمان قرار دهیم و معصوم بدانیم و هر اشتباهی در رفتار و کردار و گفتار آنها  را  پای دین بنویسیم و بگوییم اگر دین این است ما نمی‌خواهیم هم، کار درستی نیست.

 . دینداری مثل یک پازل چند بعدی  است  یک بعد آن اخلاقیات است و بعد دیگر آن  هم اعمال عبادی است. این که یک فردی  را الگوی خود بدانیم که با وجودی که ملتزم به انجام عبادات نیست ولی دارای اخلاق و رفتار بسیار خوبی ست همانقدر اشتباه است که فرد به ظاهر دینداری  را الگوی خود بدانیم که از  نظر اخلاقی و رفتاری بسیار نادرست عمل می‌کند...

مسلما ما الگوهای بهتری می‌توانیم برای زندگی مان ، انتخاب کنیم.، اگر چه پیامبر و امامان الگوهای همه جانبه ای در تمام ابعاد زندگی ما می‌توانند باشند ولی  برای برخی ، ظاهرا  دست نیافتنی  هستند. شاید بتوان  گفت بهترین  و دست یافتنی ترین  الگوهای ما در این زمانه ،  شهدای ما هستند. اگر زندگی آنها را مطالعه کنیم ، متوجه می‌شویم چقدر زیبا و درست  می‌توان  زندگی کرد به طوری که، تمام ابعاد وجودی مان به خوبی پرورش پیدا کند،