گلی در کویر

گلی در کویر

به انتظار روییدن گلی در کویر قلبمان.
گلی در کویر

گلی در کویر

به انتظار روییدن گلی در کویر قلبمان.

دارندگی وبرازندگی.....

در ادبیات ما ضرب المثل های زیادی وجود دارد ولی من به شخصه  بعضی از آنهارا قبول ندارم و سعی میکنم استفاده هم نکنم....نمونه اش "دارندگی و برازندگی"... 

 

یعنی اگر پولت از پارو بالا میرود پس باید  آنقدر بخوری که خفه شوی ؟....و یا در تابستان آنقدر خانه ات را خنک کنی که سرمابخوری ؟.....و یادر زمستان آنقدر گرم کنی که گرمازده شوی ؟......درست مثل بعضی از آدمهای پولدار تازه به دوران رسیده که در شرایطی که بعضی ها به خواستگاران دخترهایشان جواب رد میدهند چون نمی توانند برایشان جهیزیه تهیه کنند آنها برای دخترشان از هر وسیله ای دوتا میخرند چون داماد پولدارتر از خودشان خانه اش دو طبقه است یعنی اگر سه طبقه بود سه تا یخچال و سه تا گاز و جارو برقی و.....جهاز میدادند؟!!!!!! 

 

در شرایطی که بعضی از پسران جوانمان از خیر ازدواج میگذرند چون نمی توانند از پس خرید طلا و خانه وسایر مخارج عروسی برآیند..... مهریه ها و مراسم پر هزینه و ریخت وپاش های احمقانه ی بعضی از آدم های متموّل گوش  فلک را پر میکند......وای که حالم از این همه خودنمایی و دورویی و الکی خوش بودن به هم میخورد.... 

 

چند روز پیش حرف یکی از همین آدمهای پولدار بود که نزدیک یک میلیارد مهر عروسش کرده و چند میلیون طلا و جواهرات برایش خریده اند !!!من با چشمهای خودم دیدم و شنیدم که یکی از همسایگان بی بضاعت ما از ته دل آهی کشید و گفت طفلک نوه من دو سال است که عروسش را عقد کرده وهنوز به جز یک حلقه نتوانسته برای او طلای دیگری بخرد و پول ندارد تا خانه ای اجاره کند وعروسش راببرد......وای که باید از این آه ها ترسید...... 

 

حرف من این نیست که آدم های پولدار نباید خرج کنند یا باید پولشان را بین مردم تقسیم کنند حرفم این است که آنقدر ریخت وپاش نکنند که کسی در گوشه ای "آه " بکشد و یا بعضیها  مثل من حالشان به هم بخورد.....   

 

آنجایی دلم میسوزد که بعضی ازآنها آدمهای به ظاهر باایمان وخیّری هم هستند....مدرسه هم میسازند....نذری هم میدهند.....روضه هم میگیرند......هر سال حجّشان هم لنگ نمی شود.... 

 

نمی دانم شما هم تا کنون از این آدم ها در اطرافتان دیده اید؟....با دیدنشان چه حسی به شما دست میدهد؟..یا به یاد چه ضرب المثلی می افتید؟...."دارندگی وبرازندگی"؟....یا"هر که بامش بیش برفش بیش تر".؟...و یا"جوجه را آخر پاییز میشمارند"؟....برای من این ضرب المثل تداعی میشود : 

 

"چرا عاقل !! کند کاری که باز آرد پشیمانی؟؟"