بوی کرونایی ماه مهر.

خب به سلامتی بعد از هشت ماه مدارس باز شد....ظاهرا هنوز تکلیف هیچ کس مشخص نیست... هر مدرسه در هر منطقه بنا به شرایط و به سلیقه کادر مدرسه  و مدیر و بعضا والدین اداره می‌شود و برنامه ای اجرا می‌کند. البته همین شیوه دست و پا شکسته و نصفه نیمه مجازی و حضوری ، از تعطیلی کامل ، باز هم بهتر هست و بچه ها از بلاتکلیفی و بخور و بخواب و تنبلی دور می‌شوند.... 

حالا مدرسه ها شده باب  طبع  بچه ها، حضور غیاب ندارند، یکی دو ساعت بیشتر در روز کلاس ندا رند، در حال دراز کش در رختخواب، گوشی به دست، البته گاهی هم به دست پدر و مادر... 

والدین هم که تکلیفشان با خودشان معلوم نیست، مدارسی که گفته اند حضوری هم کلاس داریم، اعتراض می‌کنند، اگر بچه ما کرونا گرفت چه کسی جوابگو است؟! 

مدارسی که گفته اند کلاس حضوری نداریم، والدین می‌گویند این که نشد درس و کلاس! بدون کلاس بچه ها چیزی یادنمی‌گیرند....

کادر مدرسه هم چشم و گوششان به نظرات کارشناسانه!!! آموزش و پروش.... 

 خلاصه اوضاع بلوشویی شده بدتر از قبل.... 

فقط خدا به خیر بگذراند با این شیوه درس و مشق، چه بازدهی و نتیجه ای در آخر سال خواهیم داشت..؟