گلی در کویر....

امروز نیمه شعبان است. جمعه هم هست... اینجا ایران است و چند روز دیگر عید نوروز..

مردم در جنب و جوش شب عید و خرید و رفت و آمد.... بازار ها شلوغ... در تدارک مهمانی  و عید و دید و بازدید ...

شاید در این  جمعه بازار آشفته  دنیا به تنها کسی و چیزی که خیلی ها  ، فکر نمی‌کنند امام زمان و ظهور و غیبت باشد .

غافلیم از این که اگر او بیاید حالمان خوب می‌شود، و او نمی‌آید مگر این که خودمان بخواهیم، از ته ته دلمان، با تمام وجود احساس نیازش کنیم....و باور کنیم که او تنها کسی است که می‌تواند بیاید و روزگارمان را درست کند به شرط این که عزم مان برای یاری و کمک به او جزم شود نه فقط به زبان دعا کنیم و در عمل مشغول روزمرگی باشیم و از ته ته دل نگران باشیم که نکند اگر او بیاید برنامه های مزخرف زندگی مان بهم بخورد.!!؟ 

خلاصه این که  مهدی جان! هیچ کس یاد غریبی تو نیست.... گریه کن جای خودت جای همه... 

رفیق «ناتو» ی ناتو...

امان از زیاده خواهی های این بشر دو پا... 

امان از این همه بی عدالتی و بی انصافی.... 

سالهاست که  در عراق و  فلسطین و لبنان و یمن و سوریه و کشمیر و افغانستان و  میانمار و هر جا که عده ای مسلمان زندگی می‌کنند جنگ و خونریزی  می‌شود ولی هیچ کدام از دولت‌های حامی حقوق بشر ( که نه حقوق مدافع شر) صدایشان در نیامده.... الان که روسیه به اکراین حمله کرده همه مدعی صلح و آرامش و مذاکره و دلسوز غیر نظامیان شده اند....

آدم بمیرد از این همه تناقض رواست... 

این جنگ حاصل اعتماد اکراین به کدخدایان زورگو و خلع سلاح به صلاح دیدآنها ست.... 

و در این بین عده ای به جای عبرت گرفتن، دنبال ماهیگیری از آب گل آلود هستند که پس چرا ایران طرفدار صلح ، روسیه را محکوم نمی‌کند.؟ .. 

نمی‌دانم، شاید می‌خواهد مقابله به مثل کند....شاید هم می‌خواهد به  بعضی ها بفهماند که ایران هم می‌تواند سیاست های کثیف عده ای را در پیش بگیرد که مدعی صلح  و حقوق بشرند فقط  هر جا که به نفعشان  باشد.... 

خلاصه این که سیاست چیز کثیفی است...

 جنگ و نا امنی همیشه و برای همه بد است... بیچاره غیر نظامیان و زنان و کودکانی که هر روز و شب در نگرانی از خراب شدن زندگی شان و کشته شدن عزیزانشان قربانیان  اصلی این سیاست بازی های کثیف افراد   زیاده خواه هستند.

دارم فکر میکنم اگر در این اوضاع بلبشو، ایران مجهز به انواع موشک های پیشرفته نبود چه بر سرمان می‌آمد؟؟! 

خدایا کمک کن....

امان از این فضای مجازی... 

به نظر من، آسیب‌هایی که از این حوزه خوردیم اصلا قابل مقایسه با کرونا نیست. گاهی فکر میکنم شاید کرونا بهانه و وسیله ای بود برای کشاندن مردم و مخصوصا جوان‌ها و نوجوان‌ها به محیط بسیار آسیب رسان و خطرناک و بی درو پیکر فضای مجازی ، به طوری که عده ای از آنها واقعا معتاد به آن شده اند و آسیب های جدی دیده اند. 

مهمترین مساله ای که در این حوزه با آن مواجه هستیم  ایجاد شک و شبهه  در مسائل اعتقادی و فرهنگی  و زیر سوال بردن خیلی از ارزش‌ها  است.

بنابراین خانواده ها باید خیلی مراقب باشند و با مطالعه درست و یا ارجاع آنها به منابع مستند و متقن، جوان‌ها را هر چه بیشتر آگاه کنند و شبهاتی که برایشان ایجاد می‌شود را حل کنند و جواب منطقی بدهند تا تزلزلی در اعتقادات آنها ایجاد نشود. 

مثلا چند روز پیش در یکی از گروه هایی که  در آن عضو هستم مطلبی نوشته شده بود مبنی بر این که رفتن به زیارت جهت درمان و توسل برای شفای بیماری کار احمقانه ای هست و غیره.... 

به دوستان گفتم  اگر بدانیم که توسل به روح بزرگان در همه ادیان الهی  جهت رفع مشکلات  و غیره و حتی در  ادیانی مثل بودایی و شینتو که از اصول مهم دینشان پرستش، و توسل به ارواح در گذشتگان است، وجود دارد و  بدانیم که اعتقاد به مسائل ماورا الطبیعه و معجزه  و  انرژی‌های موجود در کائنات  مورد پذیرش همه ادیان است و چیز جدید و قابل تردیدی نیست... شاید این مساله برایتان قابل هضم و درک باشد. 

خلاصه این که خدا به  همه ما رحم کند مخصوصا جوانان مان را از شر بلاها و آزمایشات آخر الزمان محافظت کند.