پیر بشی مادر!

یکی از دعاهایی که خیلی از مادر بزرگها برای ما میکنند این دعاست که:"الهی پیر بشی"

بچه که بودم این دعا را دوست نداشتم.چون فکر میکردم وقتی پیر شوم  زشت و ناتوان میشوم پس بهترست همیشه جوان بمانم.

بعدها فهمیدم منظور آنها از این دعا این ست که جوان مرگ نشویم .....

بزرگتر که شدم متوجه شدم خیلی از آدمهای بزرگ و با ایمان مهمترین دعایشان همین ست.... که عمر طولانی داشته باشند....

علت را که جویا شدم فهمیدم برای این ست که فرصت بیشتری برای خدمت و عبادت داشته باشند...و چون دنیا مزرعه آخرت است ...بیشتر بکارند تا در آینده بیشترمحصول داشته باشند و درو کنند....

بعضی ها هم معتقدند ناتوانی این دوران هم کفاره بعضی از گناهانمان است و هم وسیله تفکر در خلقتمان و نزدیکی به خالقمان.....  

ولی الان که زندگی خیلی از پیرها را میبینم واقعا دعا میکنم الهی پیر نشوم .....

ناتوان در گوشه خانه مینشینند و چشمشان به در.... که آشنایی از در وارد شود و حالی از آنها بپرسد....

فرزندانشان هم که عمرشان را در به ثمر رساندنشان صرف کردند هر کدام بهانه ای برای نیامدن دارند....یکی کار و مشغله اش زیاد است .....یکی راهش دور است ....دیگری بیمار است و وسواس دارد وزندگی خودش هم لنگ است .....

مینشینند و دعا میکنند لا اقل هر چه زودتر اجل برسد تا با او سلام و احوال پرسی کنند.... 

 و جالب این که در مجلس ترحیمشان هم ,به فکر همه چیز و همه کس هستند جز او که رفته....

مراسم آبرومند برگزار شود.....غذا خوب باشد .......فلانی را تحویل نگیرید.....اسم فلانی برده شود.....    

و منطقی ترین جمله شان این است که"عمرش را کرده بود راحت شد که بیشتر از این خوار نشد!!!!!!"

ولی همه غافلیم  از این که اجل دیر یا زود به سراغ ما هم خواهد آمد........

 کاش میفهمیدیم هیچ کس جز خودمان به فکرمان نیست  ..... هم در زنده بودنمان و هم پس از مرگمان.... پس تا پیر نشدیم و از دستمان بر می آید برای خودمان کاری انجام دهیم و فقط به فکر بچه هایمان و آینده آنها نباشیم که خیلی زود ما را فراموش خواهند کرد حتی بهترینشان.