ممنون آقای دزد!

نمردیم  و به ما هم دزد خورد .....تجربه بدی نبود .....دو هفته پیش  وقتی همسرم  میخواست دخترم را به کلاس ببرد ،متوجه شد  ماشینش را دزدیده اند.

نمی دانستیم خوشحال باشیم یا ناراحت.....دختر بزرگم خوشی میکرد که بالاخره  مجبور میشویم ماشین  نو بخریم ...... همسرم خوشحال بود که ماشین  نو نخریده و گرنه  آن را دزدیده بودند.....من خوشحال بودم  که ضرر به مالمان رسیده نه  جانمان ....خلاصه همه خوشحال بودیم ...فقط کم مانده بود بگردیم دزد را پیدا کنیم و از او تشکر کنیم .....البته  دختر کوچکم خیلی غصه میخورد و دا یم میگفت دلم برای ماشین قشنگمون تنگ شده!

 ناگفته نماند که مقصر اصلی خودمان بودیم .ماشین را بدون قفل کنار خیابان پارک میکردیم چون پارکینگ نداریم  و  جالب این  که دزد گیرش هم خراب بود ......خلاصه هلو بود توی گلوی آقا دزده ... 

دو هفته گذشت . هر روز بیشتر ،نیازمان به ماشین را احساس میکردیم .ولی  همچنان به پیدا شدنش امیدوار بودیم.

تا این که پیدا شد .....از همه جالب تر این که چند تا کوچه پایین تر از کوچه خودمان بود ....ظاهرا آقای دزد خیلی تنبل و بی حوصله بوده! 

چند قطعه از ماشین را برداشته  و در گوشه ای پارک کرده بود.

خدا خیرش بدهد چند درس خوب هم  به ما داد :

اول این که باید  بیشتر احتیاط کنیم  و اینهمه خوش بین نباشیم .

دوم این که دوباره برایمان یاد آوری شد که نباید دل به مال دنیا ببندیم که به قول شاعر گفتنی ،دل به مالت نبند  ، به شبی بند است .

سوم این که هیچ وقت امیدمان به  یاری خدا قطع نشود ....

چهارم این که حتما در تمام پیشامدهایی که برایمان رخ میدهد خیر و مصلحتی هست که شاید هیچوقت ، خودمان هم به آن پی نبریم .