جشن تولد وبلاگمون....

سلام امروز دقیقا یک سال از راه اندازی  وبلاگمان میگذرد. 

اوایل فکر میکردم چیزی برای نوشتن نخواهم داشت ولی الان خیلی چیز ها برای  نوشتن دارم ولی فرصت جمع وجور کردن وسازماندهی آنها را ندارم . 

هرچند شاید مطالبم چندان ارزش خواندن نداشته باشند وبه دردکسی نخورد و  خیلی هم خواننده نداشته باشم  ولی برای پر کردن اوقات بی کاری خودم  وخالی  کردن ذهنیاتم خیلی مؤثر است.  

قبلا هر چه در ذهن داشتم روی کاغذ مینوشتم ولی الان به جز برخی از آنها که  خصوصی تر هستندبقیه را در اینجا می نویسم. 

وبلاگ نویسی هم عالمی دارد برای خودش. 

معمولا ما خانم های متأهل وبچه دار،نمی توانیم خیلی به روز بنویسیم . 

بنده خودم به شخصه گاهی آنقدر درنوشتن  و یاخواندن 

وبلاگهای دوستان غرق میشوم که نزدیک ظهر یادم  می افتد هنوز ناهار بچه  های معصومم را آماده نکرده ام.البته این از معایب مادر نویسنده داشتن است.!!! 

(و این همان  عارضه ی توهم نویسندگی است که معمولا برخی از وبلاگ نویسان  دچار آن میشوند خصوصا خانم ها...... ) و خدا به من رحم کرده که همسرم  نااهل نمی آید خانه وگرنه حتما تا کنون تکلیفم را مشخص کرده بود!..... 

با گشت  و گذار در وبلاگهای آدم های مختلف چیزهای زیادی  دستگیرت میشود. 

بعضی ها سعی میکنند مطالب جالبی که در سایت های مختلف پیدا میکنند در وبلاگشان بیاورند اعم از علمی ,فرهنگی ,ورزشی ,هنری و اگر  سیاسی واجتماعی بود نقدی هم از خودشان به آن اضافه میکنند . 

برخی بیشتر برای دلشان مینویسند و مطالبشان شامل شعر ,داستان های حکمت آموز و یا خاطرات تلخ وشیرین زندگی شان است. 

وبلاگ بعضی ها هم نوعی تبلیغ از نویسنده های آناست ,  هنرها و مهارت ها و یا  تجربیات علمی  و یا عملی  خودشان را در اختیار دیگران قرار میدهند. 

دراین بین کسانی  هم هستند که فقط برای برقرای ارتباط با دیگران مینویسند, 

دوست دارند بنویسند که نوشته باشند ...که خوانده شوند.... که دیده شوند....  

تفاوت نمیکند که چه باشد حتی چرت وپرت های بی سر و ته..... 

وبلاگ بعضی ها هم مخلوطی از آنهاست  و آش شله قلم کاری است برای خودش..... 

نمیدانم خورده اید یا نه این آش در تهران خیلی طرفدار دارد.ولی به مذاق  بعضی ها هم خوش نمی آید  چون درآن هر چیزی پیدا میشود ....از انواع بنشن  گرفته تا گوشت و سبزی و غیره...... درست مثل وبلاگ بعضی ها!!!! 

که البته هیچ کدام از اینها به خودی خود  بد نیست.و هر کدام محاسن ومعایبی  دارند. که بنده به سبب تجربه کمی که در این زمینه دارم به خودم اجازه نمیدهم بیشتراز این اظهار نظر کنم..... وتوضیح بیشتر آن بر عهده کسانی  است که در این عرصه تجربیات علمی و عملی بیشتری دارند.  

فقط تنها چیزی که فهمیده ام این است که وبلاگ هر کسی میتواند تا حدودی  شخصیت  یا بهتر بگویم طرز تفکر نویسنده ی آن را  نشان دهد.  

و یکی از محاسن وبلاگ نویسی این است که روحیه ی نقد پذیری افراد را بالا می برد.