خندوانه.....

خندوانه عنوان برنامه جالبی ست که مدتیست  از شبکه نسیم پخش میشود.مهمانهایشان در مورد شاد بودن وشاد زندگی کردن صحبت میکنند. 

در یکی از برنامه ها استاد مصطفی رحماندوست در مورد شاد بودن این گونه  گفتند: 

(مردم ما اصولا شاد نیستند و کمتر میخندند.آنها باید بدانند که حل  تمام مشکلات اقتصادی و اجتماعی به دست آنها نیست و غیر ممکن است.... 

 مردم باید بدانند که  روزی آنها به دست خداست واگر تلاش کنند آن را به دست می آورند......  

به دنبال آرزوهای بلند ودست نیافتنی نباشیم و بدانیم عزت و احترام هر کس به دست خودش است .... 

شما نمی توانید تمام گرسنه های دنیا را سیر کنید یک نفر را سیر کنید خوشحال میشوید.... 

من نمیتوانم برای همه بچه های جهان شعر بگویم بچه های ایران را شاد کنم کافی است.... ) 

سخنان  او خیلی به دلم نشست . بعضی از ما اگردر زندگیمان  مشکل خاصی هم نداشته باشیم ...درآمدمان مکفی باشد...فرزندان سالم و صالحی داشته باشیم...همسرمان مهربان و وفادار باشد...آنقدر لابه لای مسائل مختلف سیاسی و اجتماعی و اقتصادی محله و شهر و کشور وجهان میگردیم (درست مانند کسانی که داخل سطل زباله دنبال مواد بازیافتی  میگردند) تا مشکلات کوچک و بزرگی را پیدا کنیم وبرای هر یک از آنها به دنبال مقصر  میگردیم اعم از نوه  خاله ,بقال سر کوچه, دولت سابق و یا رئیس جمهور چهار سال دیگر....و خودمان کوچک ترین تلاشی برای حل هیچ کدام از آن هانمی کنیم. 

در صورتی که میدانیم مسائلی مانند فقر ,بیکاری, قتل,  اعتیاد و.... در همه جای دنیا حتی در پیشرفته ترین کشور هاوجود دارد. 

و بزرگ نمایی مشکلاتمان جز نا امید تر کردن جوانانمان ثمر دیگری ندارد. 

ای کاش کمی هم به داشته هایمان نگاه می کردیم . 

اگر ما به جای مردم غزه و عراق و سوریه بودیم باز هم این همه فرصت فکر کردن به مسائل اقتصادی را (که بیشتر به علت زیاده خواهی خودمان است) داشتیم؟؟؟  

یا اگر هرلحظه بیم این را داشتیم که  موشک های اسرائیل  شهر وخانه مان را ویران کنند یا از ترس گروه داعش مجبور بودیم در کنار خانواده مان بمانیم و از خانه خارج نشویم باز هم این همه در گیر بازی های سیاسی مزخرف میشدیم؟. 

و این که میدانیم درکشور های همسایه ما چه میگذرد وککمان نمیگزد خود بحث دیگریست.!!!!