انسان موجودی عجیب.....

گاهی دلم میگیرد ولی نمیدانم برای چه  ؟ 

گاهی دلتنگم ولی نمیدانم برای  چه کسی یا چه چیزی؟

گاهی عصبانی هستم ولی نمی دانم از دست دیگران است یا از دست خودم!  

گاهی  غمگین و ناراحتم ولی نمی دانم علتش چیست؟  

گاهی خوشحال و سرزنده ا م ولی نمی دانم برای چه؟

گاهی دلم میخواهد به زمین و زمان بد بگویم و نمی توانم آدم خوبی باشم ولی نمی دانم چرا؟ 

گاهی کارهای خوبی انجام میدهم ولی از ته دل راضی و خوشحال نیستم . 

گاهی کار بدی انجام  میدهم ولی از ته دل ناراحتم و پشیمان . 

گاهی از انجام کار نادرستی توبه میکنم ولی هنوز لذت انجام  آن را در دلم حس میکنم .  

گاهی احساس میکنم خوشبخت ترین آدم دنیا هستم چون همه چیز دارم . 

گاهی حس میکنم بدبخت ترین موجود هستم چون نمی توانم از داشته هایم لذت ببرم.  

گاهی همه را دوست دارم ودلم میخواهد به همه محبت کنم. 

گاهی از همه متنفرم و فکر میکنم همه میخواهند از محبت های من سوء استفاده کنند. 

گاهی در بین جمع دوستانم هستم و با همه میخندم ولی تنهایم و در دلم غم سنگینی احساس میکنم. 

گاهی دلم میخواهد میتوانستم سربه کوه و بیابان بگذارم و به دوراز هیاهوی شهر و مردم ساعتها با سکوت همنشین شوم.  

..... وبا هم اینها میفهمم که انسان چه موجود عجیب وپیچیده ایست که هیچ چیزدر مورد خودش  نمی داند.