بخندیم یا گریه کنیم؟

قدیمتر ها مخصوصا روضه خوانها و مداح ها می گفتند "گریه"  بر هر درد بی درمان دواست.... 

امروزی ها خصوصا روانشناسها معتقدند "خنده" بر هر درد بی درمان  دواست!!!!  

......و خیلی از ما تکلیفمان را نمی دانیم وقتی درد بی درمان میگیریم باید بخندیم یا گریه کنیم تا دردمان درمان شود.  

تجربه شخصی من میگوید خنده وخندیدن برای سلامتی جسم انسان مفید است و گریه و گریه کردن برای سلامتی روح و روان انسان بسیارمؤثر است.  

انسانهای خوش اخلاق و خنده رو کمتر به بیماری های جسمی مبتلا میشوند و یا اگر هم دچار بیماری شوند خیلی زود بهبود می یابند. و تحقیقات علمی نشان داده که خنده تأثیر مستقیم در سلامتی گردش خون ,سیستم قلبی ,عروقی ,تنفسی و حتی پوست دارد.

در عوض بسیاری از کسانی که به بیماری های روحی و روانی مبتلا میشوند کسانی هستند که به سختی اشکشان در می آید چون نمی توانند به راحتی خودشان راتخلیه کنند و به قول معروف به درونشان میریزند و این سبب ایجاد مشکلات متنوع روحی و روانی در آنها میشود. و تحقیقات علمی ثابت کرده است که گریه کردن تأثیر مستقیم بر ترشح هورمون های مختلف در بدن دارد. و به هم خوردن تعادل هورمون های بدن سبب ایجاد بیماریهای روانی مانند افسردگی ,وسواس ,اسکیزوفرنی و ... میشود.

و نکته دیگراینکه سعی کنیم در جمع و با دوستانمان بخندیم ولی در عوض بهتر است در تنهایی گریه کنیم تا بتوانیم به راحتی خودمان را خالی کنیم . 

و شاید با توجه به این نکات بتوانیم به این نتیجه برسیم که خنده و گریه هر دو برای سلامتی لازم اند و باید بین آنها توازنی ایجاد کنیم تا کمتر به بیماری های جسمی ,روانی و حتی روحی مبتلا  شویم .  

این که روح و روان دو مقوله جدا هستند خود بحث دیگری است که فقط به طور اجمال میتوان گفت "روح" به اخلاق و رفتار انسان مربوط میشود و در صورتی که در این زمینه دچار لغزش شدیم با گریه و انابه میتوانیم بیماری روحی خودرا درمان کنیم ولا غیر...

البته این بیشتر در مورد درد هایی است که قابل درمان است نه درد بی درمان !!!که شاعر میفر ماید " درد بی درمان علاجش آتش است" که این خود موضوع قابل بحث دیگری است که اکنون مجالش نیست.  

وای چقدر بحث جدی و فلسفی شد !!!!!