یک سوال مهم ....

امسال دختر کوچک من کلاس اول است ....شاید از روز اول مدرسه تقریبا  هفته ای یک بار  برای امور مختلف به مدرسه رفته ام ....

هفته پیش،به مدیرشان می‌گفتم ، ما پنج خواهر بودیم  که همه مدرسه می رفتیم ، در طول دوازده سال  تحصیلمان ، گمان نکنم مادرم  دوازده بار به مدرسه آمده بود ....پدرم گاهی از ما می پرسید کلاس چندم هستید ....اصلا دغدغه درس و مدرسه ما را نداشتند ... همه درس خوان بودیم و فعال ....همه به دانشگاه هم رفتیم .... بدون اینکه مثل بچه های الان این همه استرس کنکور و رشته درسی را داشته باشیم .... اصولا بچه های دوره ما همه همینطور بودند ....خودکار و مستقل ...نمیدانم شیوه تربیتی خانواده ها ، امروزه ، اشتباه است یا روش  آموزشی و  مدیریتی مدارس ، که این همه خانواده ها را درگیر امور تحصیلی بچه ها کرده ... تا حدی که برخی،  یکی از دلایل تمایل نداشتن به بچه زیاد را  همین موضوع میدانند ...

هر چه هست  و هر چه روان شناسان و متخصصان امور آموزشی و تربیتی میگویند ، بگویند .... به نظر من حقیر هم شیوه های  تربیتی والدین در قدیم بهتر و درست تر از الان بود و هم شیوه اداره  مدارس ....هر کسی سر جای خودش بود و کار و وظیفه اش را می شناخت  و سعی میکرد به درستی و مستقل  عمل کند ...

راستش را بخواهید  با توجه به تجربیاتی که در طول این پانزده سال   و در نقش مادر به دست آورده ام  ، به این نتیجه رسیده ام که بسیاری از  مطالب علمی و آموزشی و روانشناسی که  در کتابها آمده است  ،  کشک است و در عمل نمیتوان پیاده کرد و یا عملکردنش اشتباه است ...

این موضوع در مورد خیلی از چیزها مثل سبک زندگی و تغذیه و حتی روشهای درمانی ،  نیز صدق میکند ...به طوری که خیلی از مردم  دارند به روشهای قدیمی  گرایش پیدا میکنند.