باغ وحش انسانها .

جمعه  ای که گذشت تصمیم گرفتیم به باغ وحش برویم ...این پسر کوچولوی ما عاشق حیوانات ست ، اگر صبح تا شب پای  برنامه های حیات وحش شبکه مستند بنشیند ، خسته نمیشود ...

گفتیم برویم باغ وحش تا از نزدیک حیوانهای مختلف را ببیند ، ای کاش می بودید و عکس العمل هایش را با دیدن حیوانات مختلف می دیدید ، از دیدن بعضی تعجب میکرد ، با دیدن شیر و ببر ترس را در چهره اش  میشد دید ، با دیدن بعضی ذوق میکرد خلاصه کلی برایش جالب بود ...

  دختر بزرگم حاضر نشد با ما بیاید و معتقد است دیدن حیوانات وحشی در قفس و اسارت اصلا لذتی ندارد ... 

البته تا حدودی درست میگوید ، وقتی میبینی گرگ و پلنگ و ببر و شیر با آن همه انرژی و خوی وحشی گری کنج قفسی  نشسته اند  و مردم را نگاه میکنند یا دور قفس چند متری شان مدام در حال راه رفتن هستند و به نظر افسرده و یا روانی شده اند ، دلت برایشان میسوزد .

زبان بسته ها به گمانم بعد از چند سال ،  دویدن و‌شکار کردن از یادشان برود و استعدادهایشان در نطفه خفه  شود .... 

تشابه عجیبی بین  زندگی این حیوانها و بیشتر ما آدم ها هست این که تمام زندگی مان  خلاصه شده  در خوردن و خوابیدن و دور خودمان گشتن در قفسی که برای خودمان ساخته ایم و روحمان را در آن اسیر کرده ایم  ، البته قفس ما با آنها یک فرقی دارد و آن  هم وجود یک تبلت یا موبایل در آنجاست که هر روز ما را با اطلاعات نه چندان به درد بخوری بمباران میکند ....