آیینه عبرت .

این مدت  ، وقتی  تصاویر دردناک خرابیهای سیل را میبینم ،  به این فکر میکنم  زمانی که ساعتها وقت می گذا ر یم تا وسایل لوکس برای  خانه هایمان تهیه کنیم و با چه وسواسی  منزلمان را می چینیم ، هیچ وقت فکرش را نمی کنیم با یک حادثه ناگهانی سیل یا زلزله همه تلاشهایمان برباد رود و ممکن است روزی همه چیزهایی که این همه برای خریدشان وقت و هزینه صرف کردیم  در خرواری از گل و لای  مدفون شود ...تصورش هم دردناک است ..

شاید در این مواقع فقط کسانی که در یک خانه روستایی ساده و با وسایل حداقلی زندگی میکنند  کمی راحت تر  با مساله کنار بیایند ....

که اصلا دنیا همین است... اگر اتفاقی هم رخ ندهد ، هیچ حادثه ای نزدیک تر و غیر قابل پیشگیری تر از مرگ نیست که ناگهان  بدون خبر ما را غافلگیر میکند ....

چقدر امیر المؤمنین زیبا فرمود  :

« همانا انسان  در دنیا ، تخته نشانه گیری تیرهای مرگ  است و ثروتش دست خوش تاراج مصیبت ها ، با هر جرعه نوشیدنی ، اندوهی گلوگیر و در هر لقمه ای ، استخوان شکسته ای قرار دارد ، و بنده نعمتی به دست نمی آورد ، جز آنکه نعمتی از دست بدهد و روزی به عمرش افزوده نمیشود ، جز با کم شدن فاصله اش از مرگ .پس ما یاران مرگیم و جانهای ما هدف نابودی ست ، پس چگونه به ماندن جاودانه  امیدوار باشیم ؟ ...»