پیشنهادهای خواهرانه ...

این پست را در پاسخ به نظر یکی از دوستان نوشتم ... صلاح ندیدم نظرشان را درج کنم ....

اول این که بنده روانشناس نیستم و شما بهتر است برای درمان مشکلات خود به روانپزشک خودتان و یا مشاورین متعهد مراجعه کنید ....

 دوم  این که من هیچ وقت نمیتوانم آدم هایی  مثل شما را متاسفانه درک کنم  ، که به خاطر  شکست در یک عشق آتشین که معلوم نیست اگر به وصال  هم برسد قابل تحمل باشد ، زندگی شان را نابود میکنند و در سن جوانی از همه چیز و همه کس نا امید میشوند ....

و اما راه حل هایی که به عقل ناقص من با توجه به  تجربیاتی که  در زمان کار در کلینیک های روانپزشکی داشته ام میرسد این است :

اول این که دارو هایتان را اصلا قطع نکنید و مدام تحت نظر پزشکان خود باشید ..

دوم این که رابطه تان را با خداوند بیشتر  کنید مخصوصا حالا که ماه  رمضان است  ، گاهی وضو بگیرید ، رو به قبله بنشینید ، دو  رکعت نماز بخوانید  و دعا کنید خودش اوضاع زندگیتان  را سامان دهد ...

گاهی یک صفحه قرآن با معنی بخوانید .... به مسجد و زیارتگاه ها زیاد بروید و از فضای معنوی آنجا انرژی بگیرید .....

با آدم های درست و حسابی  رفت و آمد کنید ... تا میتوانید بیکار نباشید ، سرتان را با کارهای مفید پر کنید تا افکار منفی کمتر به سراغتان بیاید ..

فضاهای مجازی ، افکارتان را بیشتر پریشان میکند ، کمتر به آن بپردازید ...

اینها که گفتم  نصیحت نیست  ، امتحان کنید اگر فایده نداشت مطمئن باشید ضرر ندارد... خدا  کمکتان میکند ، شک نکنید ....

شب های قدر در پیش است ، فرصت را غنیمت بدانید ، برای ما هم دعا کنید ما هم برای شما دعا میکنیم .....