سروش گمراهی ...

 این مطلب را در پاسخ به نظر یکی از منتقدان پست قبلی می نویسم .

و اما سروش ...

هرچند صحبت کردن در مورد او و نظراتش را  به اهل فن باید سپرد ولی با توجه به اندک اطلاعاتی که از حدود بیست سال پیش تا الان در مورد دکتر سروش و نظراتش داشته و دارم باید بگویم  ، در همان زمان که طرفداران زیادی   هم داشت من هیچ وقت از خواندن  مطالبش  اقناع نمی شدم ،،، شاید حرفهایش زیبا ، ادیبانه ، فیلسوفانه و هنرمندانه  باشد ولی   نه تنها با خواندن مطالب غالبا ثقیل و غامض او پرسشهایم جواب نمیگرفت بلکه به شک و تردید هایم اضافه هم میشد ،  همان گردنه ای که به قول دکتر مطهری گذرگاه خوبی ست ولی اقامتگاه خطرناکی ...

اصلا نمیتوانم به نظرات  کسی که روزگاری علما را به مهاجرت کردن به نجف  ،  به نشانه اعتراض به حکومت اسلامی ایران دعوت کرد و خودش در عوض به آمریکا رفت تا  شاید بتواند راحت تر از حقوق همجنس گرایان دفاع کند،   پیامبر را شاعر بنامد،  قرآن را از طرف خدا نداند و ....، اعتماد کنم .... 

کسی که  از حکومت ایران به خاطر محاکمه مخالفانش  انتقاد میکند ،ولی نظری در مورد کشتار مردم بی گناه یمن و سوریه و عراق و میانمار و غیره ندارد ، شاید به خاطر همین انتقادهای سازنده اش !!!! اینهمه جوایز و عناوین  بین المللی به او دادند و معروف و مشهور شد .

و خلاصه اینکه اصولا نمیتوان به نوشته ها و صحبت های فردی که خودش هم نمیداند به چه چیزهایی اعتقاد دارد و همه چیز را زیر سوال میبرد اعتماد کرد  ....  چون راحت ترین کار در دنیای علم ،  خصوصا فلسفه ایجاد سوال و شبهه است و سخت ترین کار ، پاسخ دادن به  شبهات و سوالات است ..... پس به نظر من حتی فیلسوف بزرگی هم نیست ...چه رسد به اینکه بزرگترین فیلسوف قرن باشد .

شاید بهتر است  برای شناخت بیشتر این افراد به جای خواندن کتابها و مقالات پر از تناقض شان   ، کمی بیشتر   قرآن بخوانیم ، تا بهتر سره را از ناسره تشخیص دهیم .،( البته اگر به قرآن اعتقاد داریم.