یک اعتراف زنانه .

بنده اعتراف میکنم که غر زدن جزء لاینفک شخصیت ما خانم هاست فرقی هم نمیکند تحصیل کرده باشیم یا بی سواد ، پیر یا جوان ، مادر باشیم یا نه ،  متاهل یا مجرد... در هر صورت به سختی می توانیم این بعد از شخصیتمان را تغییر بدهیم و البته باید بگویم خانمی که بتواند این اخلاق را کنار بگذارد خیلی مَرده ... 

بنابراین آقایان محترم خیلی از داشتن خانم غرغرو ناراحت نباشید چرا که اگر خانم تان مدتی ست  غر نمی زند بدانید کاسه ای زیر نیم کاسه است و سعی کنید کاری کنید که غر بزند  وگرنه ممکن است از جای دیگر سرباز کند و کار به جاهای باریک بکشد که البته مطمئن هستم شما آقایان در این زمینه مهارت کامل دارید !

امیدوارم به خانم ها بر نخورد ولی باید قبول کنیم ما هم نقطه ضعف هایی داریم .

و اما برای تحمل این ویژگی، باید آقایون   اندکی سیاست داشته باشند و زبان نرم... هر وقت خانم تان غرزد،  بازبان خوش و محبت آمیز  که معمولا مردها کمتر دارند و بلد نیستند از آن استفاده کنند  بگوئید حق با توست ،  به روی چشم انجام میدهم ، میخرم ، میبرم ، هر کاری که شما امر کنید و .... بعد هم بروید دنبال کارتان و فراموش کنید ، او هم در نود درصد موارد فراموش خواهد کرد ، چون در آن لحظه نیاز داشته تا غر بزند و  وقتی بزند تمام میشود و مثل مسکن آرامش میکند ، همین ... 

پس از کل کل  و مشاجره و توهین و تحقیر و غیره بپرهیزید تا زندگی آرامی داشته باشید .