دنیای بی مزه بی بو .

ما الان دقیقا ده روز است که در خانه قرنطینه شدیم .البته خود قرنطینه یعنی  به تجویز خودمان .من و همسرم و دختر بزرگم  به یک سرماخوردگی سخت  یا آنفولانزا ی فصلی شدید یا شاید هم به ویروس  کرونا مبتلا شدیم .و از خانه به جز برای معالجه و ویزیت بیرون نرفتیم .البته همسرم بعد از چند روز مرخصی استعلاجی چند روزی هست که به سر کار میرود ولی  با سلام و صلوات و احتیاطات لازم تا کسی خدا نکرده مبتلا نشود ...میگوید همکارانش طوری نگاهش میکنند که انگار جذامی میبینند ...

خلاصه چشمتان روز بد نبیند و الهی هیچ کدام به این بیماری مبتلا نشوید .... همه درد عضلانی ، ضعف شدید ، تب و لرز ، سرفه های طاقت فرسای آن یک طرف چند روزی است که حس بویایی مان را هم از دست دادیم یعنی به کلی هیچ بویی در حد ناچیز هم نمی فهمیم ، وقتی غذا می خوریم انگار نان خالی می خوریم ، بی طعم و بی مزه و بی بو و بی همه چیز .

خدا شاهد است تا حالا به اهمیت حس بویایی  تا این حد پی نبرده بودم مخصوصا در فهم و درک طعم و مزه غذا ها .

مثل تازه عروس ها شده ام هر روز غذایم میسوزد چون اصلا بویی نمیفهمم تا متوجه سوختن غذا شوم ...البته یک تأثیر مثبت هم دارد و این که غذا کم می خورم چون هیچ لذتی از غذا خوردن نمیبرم ، فکر میکنم روش خوبی برای کاهش وزن میتواند باشد .