خیلی زود دیر میشود .

طرف در آستانه هفتاد سالگی عمرش است ، فشار خون ، چربی و دیابت  هم دارد ، با این اوضاع کرونا هم به معنی واقعی کلمه پایش لب گور است ... ولی از صبح تا شب ،  سرش توی گوشی،و چشم و گوشش در اینترنت به دنبال فیلم ها و عکس ها و آهنگ های مزخرف منشوری ست .....

 به نظرم  یا امید به  زندگی در این افراد  خیلی بالا ست و معتقدندخیلی وقت دارند ، یا امید به رحمت خدا در آنها بیش از حد است یا امیدشان به رفتار و کردارشان خیلی زیاد ست  و یا اصلا اعتقادی به قبر و قیامت ندارند ....

و عجیب تر این که همه را مثل خودشان می پندارد ، معتقدند هیچ کس اهل دین و ایمان نیست ، همه افسرده هستند ، همه گرفتار و بدبختند... کار خیر یعنی چه ؟ همه دزدند یا دوست دارند دزدی کنند ....

خلاصه دیدشان به زندگی عجیب است .... در دنیا از کاری  به جز خوردن و خوابیدن لذت نمیبرند ...جالب این جاست که فقط  خودشان را اهل فرهنگ و  ادب و روشنفکری میدانند و بقیه را بی سواد و بی فرهنگ .....

تنها کار فرهنگی شان هم شرکت در جلسات مثنوی شناسی و شاهنامه خوانی است . باور کنید اگر شاهنامه را باز کنید یک صفحه از آن را بدون غلط نمیتوانند بخوانند ، از زندگی هیچ کدام از  قهرمانان ملی معاصر خودمان یک خط هم  نمی دانند یا نخوانده اند دلشان را خوش کرده اند به قهرمانان افسانه ای و دروغین شاهنامه .... باور کنید  خود فردوسی هم اگر زنده بود از نوشتن شاهنامه توبه میکرد و  توصیه میکرد بهتر است به جای شاهنامه  ، قرآن ، نهج البلاغه یا کتابهای مفید دیگری بخوانیم ...