آشی با یک وجب روغن...

 ما از آن دسته از خانواده هایی هستیم که تا چیزی لازم نداشتیم نمی خریم و هر وقت برای خرید میرویم، به میزان نیاز مان خرید میکنیم ... مثلا هیچ وقت چند قوطی رب یا روغن نمیخریم، یکی می‌خریم، هر وقت تمام شد، یکی دیگر... 

نمی‌دانم خوب است یا بد، ولی ظاهرا به دور از آینده نگری هست، آن هم در کشور ما که بعضی از کالاها ساعتی گران می‌شود... 

مثلا امروز متوجه شدم یک قاشق بیشتر روغن نداریم، شاید بیشتر از ده مغازه و سوپر مارکت و حتی فروشگاه رفتم... دریغ از یک قوطی روغن... و دست از پا درازتر  برگشتم خانه.. و جالب تر این که نمی‌دانستم بدون روغن چه غذایی باید درست کنم... 

مشکل چگونه حل شد بماند... 

ولی خدا وکیلی اوضاعی که این روزها بر کشور ما حاکم است وحشتناک است.. آ مار مرگ ومیر ناشی از کرونا از یک طرف... گرانی‌های سرسام آور هم  ازطرف دیگرشده قوز بالای قوز...

البته این که مسئولان کشور اصلا به فکر نیستند و هیچ کاری نمی کنند یا نمی‌دانند و بلد نیستند چه کنند و همه چیز از دستشان خارج شده درست ولی مردم هم بی انصاف شدند و خودشان هم به هم رحم نمی‌کنند... طرف شایدجنس داشته باشد ولی همین که می‌فهمد قراراست گران شود نمی‌فروشد... 

چند روز پیش  به یک فروشگاه لوازم خانگی رفتم و کالایی را قیمت کردم، فروشنده گفت نمیدانم قیمت روزش را باید بپرسم چون دلار گران شده.... گفتم من ایرانی میخواهم... گفت ندارم... جنس ایرانی ندارم..... نمی‌دانم چرا یاد این سخن امام رضا افتادم که هر وقت گناهان جدید در جامعه ای ایجاد شود بلاهای جدید بر آن جامعه نازل می‌شود.