ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
این روزها حتما خیلی از شما هم مثل من بیشتر از قبل دچار عذاب وجدان میشوید مخصوصا موقع بیرون رفتن از خانه...
وقتی مجبوریم چند صد متری برای پیاده روی و یا خریددر مراکز شلوغ شهر برویم و شاهد افزایش افرادی هستیم که از ما تقاضای کمک و پول میکنند. البته با این اوضاع اقتصادی و گرانیها و بیکاری ناشی از کرونا حتما عده زیادی محتاج هستند ولیمن به شخصه با کمک کردن به این شکل واقعا مشکل دارم.. اول این که نمیدانم طرف راست میگوید یا نه و این کمک ها باعث عادت ناپسند در این افراد میشود، دوم این که واقعا این جور درخواست کمک را به دور از کرامت انسانی میدانم و این نوع احساس عجز و درماندگی در برابر بندگان ضعیف را نوعی جسارت به وجود قادر و عالم از حال خداوند میدانم و آخر این که با وجود عابر بانک ها معمولا کیفم خالی از پول نقد است تا کمک کنم... البته بماند که برخی از این متکدیان، پیشرفته و به روز شده اند و کارتخوان دارند.....
ولی با وجود این گاهی به خاطر توصیه بزرگان که معتقدند دست سائل را نباید رد کرد کمک مختصری میکنم...
شاید بتوان این کار را از طریق دیگری انجام داد تا کمتر دچار عذاب وجدان شد، مثلا به دوست و آشنایی که واقعا مستحق است و روی درخواست کمک ندارد، کمک کرد.شما چه پیشنهادی دارید؟