سخت ترین واجب خدا.

یک روز دیگر به پایان ماه پرخیر و برکت ماه رمضان باقی مانده است. خدا رو شکر که امسال هم زنده بودیم و سالم و توانستیم روزه بگیریم. 

من به شخصه در ایام ماه مبارک دوست ندارم  خیلی از منزل خارج شوم مگر برای کار ضروری ولی متاسفانه دیده و شنیده ام که روزه خوا ری در ملا ءعام، قبحش ریخته.. 

چند روز پیش که برای خرید به یک پاساژ رفته بودم، دیدم که دربعضی از مغازه ها فروشندگان جوان و به ظاهر سالم مشغول ناهار خوردن بودند، میخواستم به آنها  بگویم، قدر سلامتی خودتان را بدانید و لا اقل به حرمت این ماه و روزه داران  به طور آشکار، روزه خواری نکنید. 

، زمانی که در بیمارستان فیروزگر دوره کارورزی  خودم را می‌گذراندم،  یکی از مراجعین من خانم جوانی بود  که بیماری اسکلردرومی داشت. و به دلیل عوارض شدید بیماری و داروهایی که می‌خورد نمی‌توانست روزه بگیرد. یک روز که ماه رمضان هم بود به من گفت، جوانتر که بودم دعا میکردم یک بیماری بگیرم  تا هیچ وقت نتوانم روزه بگیرم  و از قضا چند ماه بعد به این بیماری مبتلا شدم و چند سالی هست که نمی‌توانم روزه بگیرم. و با سختی‌های طاقت فرسای این  بیماری دست و پنجه نرم میکنم و حاضرم دوباره سالم شوم و همیشه و هر روز سال روزه بگیرم. 

میخواستم این تجربه را با تمام کسانی که مشغول روزه خواری هستند در میان بگذارم. ولی حیف که روی چنین کاری را نداشتم و میترسیدم با عتاب و پرخاش آنها مواجه شوم و در این مواقع هست که واقعا میفهمم  یکی از سخت ترین واجبات الهی ، امر به معروف و نهی از منکر است.  

و شاید به این دلیل است که در احادیث داریم که تفاوت افرادی که به این واجب الهی عمل می‌کنند با سایر افراد مثل تفاوت پیامبران با مردم عادی است.