حدیث نفس...

طرف ، عمری ست  هر جمعه دعای ندبه میخواند، دعای عهدش را فراموش نمیکند، وقتی از او میپرسی آرزویت چیست؟ می‌گوید ظهور امام زمان و اینکه پای رکابش شهید شوم...

ولی حاضر نیست برای حفظ  دین خدا و نجات یک جوان از گمراهی یک  « به تو چه؟» ساده بشنود چه رسد به این که خون  بدهد و جان فدا کند.... 

در حالی که  میداند تنها وقتی فرج حاصل میشود که جامعه آماده باشد و مردم ظرفیت پذیرش حق را داشته باشند و از امر کردن به خوبی ها و نهی از بدیها نترسند و خجالت نکشند و در این راه ثابت قدم باشند... 

که در سوره عصر خداوند میفرماید؛  «انسانها همه در خسرانند جز کسانی که ایمان دارند و عمل صالح انجام میدهند و همدیگر را به حق و صبر توصیه میکنند». 

یعنی چهار شرط برای رسیدن بشر به سعادت وجود دارد ولی بسیاری از ما فقط به دو شرط اول اکتفا  و دو شرط بعد را فراموش کرده ایم....