در مثل مناقشه نیست.

در پیرو پست قبلی ، در مورد همان مشکلی که در مدرسه دخترم بود مراجعه کردم  بخش شکایات و بازرسی آموزش، و پرورش منطقه.... جلوی من تماس گرفتند با مدیر و تذکر دادند... باور کنید از تعجب نمی‌دانستم چه کنم... آخر مگر مدیر مدرسه این معلم را از جیبش در آورده که به او تذکر میدهید... ایراد و اعتراض اصلی متوجه خود آموزش و پرورش  است که چنین معلم هایی را به مدارس می‌فرستد.... 

چشمتان روز بد نبیند، امروز که  در مورد موضوعی  مراجعه کردم مدرسه و خیلی محترمانه با مدیر در مورد آن  صحبت کردم، با عصبانیت تمام مرا فضول و متهم به دخالت خواند و اینکه خودش با سی سال سابقه بهتر می‌داند چه کار کند و من هم در بهت و حیرت که احتمالا از انتقاد و شکایت من خبری به او رسیده، دست از پا درازتر برگشتم، خسته و نالان.... و نگران دخترم که  به دست چه مدیر و مدرسه ای سپرده ایم!! 

نمی‌دانم چرا ولی ناخودآگاه به یاد مظلومیت  پیامبران مخصوصا حضرت محمد  «ص» افتادم که برای هدایت قوم جاهل و کافر و مشرک زمانشان  چه مصیبت‌ها  که نکشیدند .... 

ما که همه مسلمانیم و یک خدا و کتاب و دین داریم اینهمه با هم نامهربانی میکنیم... و کوچکترین عقیده و نظر مخالف و انتقادی را  رد میکنیم و نمی‌پذیریم. 

حالا میفهمم چرا اینقدر صلوات فرستادن اجر و ثواب دارد....  اگرچه ذره ای از تلاش‌های دلسوزانه پیامبر را  برای هدایت مردم  جبران نمی‌کند.